Lata 1970-1980

W 1971 roku w Finlandii ruszyła pierwsza na świecie komercyjna sieć telefonii bezprzewodowej - zerowej generacji. 3 kwietnia 1973 w Nowym Jorku firma Motorola wprowadziła do obrotu swój pierwszy telefon komórkowy DynaTAC (Dynamic Adaptive Total Area Coverage) to pierwszy telefon mobilny z prawdziwego zdarzenia, którego dzięki jego rozmiarom nie trzeba było wozić samochodem. Powstał w roku 1973 (dopuszczony
do sprzedaży w 1983 roku) a jego wynalazcą był Martin Cooper. Pierwszą osobą do jakiej Cooper zadzwonił przez swój nowo skonstruowany telefon był jego rywal z działu badawczego firmy Bell – Joel Engelem. Telefon pozwalał na 30 minut rozmowy a jego czas czuwania wynosił 8 godzin. Waga to prawie 2 kg, a koszt pierwszych egzemplarzy
to 3995 $. Cooper przyznał później, że do zaprojektowania tego telefonu zainspirował
go kapitan Kirk ze Star Treka i jego komunikator. 16 września 1975 opublikowano amerykańskie zgłoszenie patentowe US 3,906,166 firmy Motorola pod tytułem Radio telephone system. Pierwsze telefony działały w technologii MTS (Mobile Telephone Service), a właściwie dopiero w poprawionym standardzie IMTS. Mobilne rozmowy były zarezerwowane dla zamożnych, ponieważ miesięczny abonament wynosił w przeliczeniu ok. 580 zł miesięcznie, a nawiązanie nowego połączenia kosztowało ok. 15 zł. Pierwsze standardy były również dalekie od doskonałości. W dużych miastach, takich jak Nowy Jork, rozmowy przekazywano wyłącznie na 12 kanałach, a więc nie było mowy
o błyskawicznym nawiązaniu nowego połączenia. Na rozmowę inicjowaną z mobilnego telefonu trzeba było czekać około pół godziny.

Motorola DynaTAC 8000Xl