Lata 1980-1990

Pierwsza generacja telefonii komórkowej powstała na początku lat 80. Pierwszą komercyjną sieć 1G uruchomiono w 1979 roku w japońskim Tokio, gdzie 23 stacje bazowe pokryły zasięgiem 20 milionową populację. W ciągu pięciu lat sieć operatora NTT pokryła niemal całą ludność kraju.

W Europie pierwszą komercyjnie wykorzystywaną siecią 1g (2gą na świecie) była Nordycka Telefonia Moblina- NMT (ang. Nordic Mobile Telephone) uruchomiona w 1981 roku. Była także pierwszą siecią oferującą międzynarodowy roaming.

Technologia NMT wraz z amerykańską AMPS, w Europie zaadaptowaną jako TACS, była systemem transmisji analogowej, co pociągało za sobą wszystkie wady takiego rozwiązania, takie jak:

- niski poziom bezpieczeństwa (łatwość podsłuchu rozmowy)

- mała pojemność sieci

- wysoki koszt połączeń

- nieporęczność (popularny aparat Motorola DynaTAC ważył ok. 2 kg) [zdjęcie 1]

- obawy, co do wpływu na zdrowie

- wynikające z powyższych małe upowszechnienie.

Na świecie z systemów 1G korzystało zwykle do 2% populacji ( w krajach skandynawskich do 5%), w Polsce uruchomiony 18 czerwca 1992 roku przez PTK Centertel system NMT 450i mimo pokrycia w krótkim czasie ok. 65% powierzchni kraju miał w maju 1995 roku ok. 50 tys. abonentów.

Motorola DynaTAC 8000x - pierwszy telefon komórkowy, który można było po prostu kupić w sklepie za promocyjną cenę 3995 dolarów, debiutował dopiero 6 marca 1983 roku. Był ogromną nieporęczną cegłą, którą można było nosić przy sobie, ale… w walizce.

Dr Martin Cooper - pierwszy człowiek, który kiedykolwiek rozmawiał przez telefon komórkowy. Na zdjęciu, z pierwszą komórkową cegłą...